2017

De laatste week van het jaar is weer aangebroken. De tijd van terug kijken en de tijd van vooruitkijken. Een jaar van grote stappen, knopen doorhakken, nieuwe avonturen aangaan.
Geheel nieuwe wegen bewandelen, vele dingen weer geleerd. Naast het schrijven van een ondersteuningsplan, het aanvragen van ZIN bi de gemeente, kennen we nu ook het proces van het aanvragen van een leerplichtontheffing..
Geen start met middelbare school, maar het voorlopig afsluiten van school, iets wat ik nog steeds heel lastig vind. Begrijp me niet verkeerd het geluk van mijn kind en een goed gevoel zij het belangrijkste maar de overgang van een leergierig kind naar een kind met een leerplichtontheffing hakt er even flink in.. Niemand had een jaar geleden gedacht dat dat de route zou zijn.
Een jaar waarin de diagnose van de oudste zeker nog een keer bevestigd werd, en helaas uitgebreid met hechtingsproblematiek, wat voor mij echt wel een moeilijk moment was.. Door alle vooroordelen van de zo gezegde koelkastmoeders betrek je het toch op jezelf.. zelfs als de hechtingsproblemen niet in de moeder-kind relatie zitten.
Een jaar waarin we op het laatste moment afscheid nemen van het reguliere basisonderwijs. Een moment van opluchting, maar ook ikzelf kan niet zo heel goed tegen verandering en hoewel het keihard nodig is, vind ik het erg lastig.
Een jaar waarin veel geleerd is, door de kinderen, maar zeker ook door mij, want een kind met autisme zorgt voor een continu leerproces, Wanneer het 1 niet werkt, zal het volgende uitgeprobeerd moeten worden.. Een leerproces die nooit een einde zal krijgen, maar wat ben ik trots met mijn kinderen die mij de weg wijzen op hun eigen unieke manier.
Het afgelopen jaar, lijkt ook voor vele andere een eye opener te zijn geweest doordat mijn jongste haar masker liet zakken en meer en meer liet zien wat er onder haar vrolijke maskertje zit.. Ineens was haar Autisme ook zichtbaar voor anderen, Een jaar waarin ze naast haar moeder ook een ander in vertrouwen leerde te nemen, en daardoor te kunnen leren en ontwikkelen. Maar ook zeker om te genieten van anderen op haar plekje bij Happy kids care.. De plek waar ze naast thuis ook eindelijk tegen een ander durft te zeggen wat ze denkt en voelt, op een manier die ik ook van haar ken, want wat is het toch een wijs meisje die stiekem al heel wat meer zelfkennis heeft dan we soms verwachten.
Een jaar waarin ze veel nieuwe vriendschappen heeft gesloten, waarvan ze zo ontzettend veel van leert, .en 1 keer in de maand zoveel van leert.
Het nieuwe jaar starten we met een nieuwe weg, een nieuwe school. Maar ook met de vraagtekens, zal dit genoeg zijn om wat rust te brengen om verder te groeien, en welke stappen zijn nog meer nodig.
Het nieuwe jaar gaan we starten met een positief gevoel, een beetje spanning, maar met een goed gevoel. Want samen staan we sterk.
En ook voor al mijn volgers, en lezers van mijn blog een groot dank je wel, voor alle lieve woorden, de steun die jullie mij geven, en het luisterend oor/lezend oog wat jullie mij bieden. Ik hoop dat mijn woorden niet alleen voor mi een uitlaatklep zijn maar ook een steun voor anderen die een soortgelijke route bewandelen.. ik sluit af met 2 mooie foto’s die voor mij dit jaar een mooie betekenis hadden, van beide kinderen 1… omdat ik zo ongeloofelijk trots op ze ben voor hun toch wel pittige jaar!

foto van ASS-enzo.
foto van ASS-enzo.

Share Button

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.