in het geval van een psychiatrische diagnose wordt door de maatschappij in ieder geval meteen gesproken over een label. Maar is het stellen van een diagnose zo erg? Zijn we nu juist niet op zoek naar een diagnose? En is dat nu om het een naam te geven of willen we er meer mee. Is de zoektocht naar een naam, een diagnose iets wat verkeerd is? En met dat “label” is een kind dan gelijk aan alle andere kinderen met hetzelfde “label”?
Volgens de maatschappij zoals vele die kennen hebben mijn kinderen dus labels, maar nu vraag ik me af wat is nu wel een label en wat niet? schaar ik allergieën ook onder een label, of telt dat dan niet want tja dat zit niet in je hoofd ?? is een label alleen iets wat in je hoofd zit, en waarom willen we ons kind dan een label geven?
Allemaal vragen waar we over piekeren en waarom? niet omdat we zelf niets met een diagnose kunnen, nee door negatieve invloeden, van tijdschoftartikelen, documentaire en ook commentaar van anderen.
Wat heeft de diagnose van ons kind ons gebracht? In ons geval kan ik zeggen het heeft ons hulp gebracht. Hadden we het zonder diagnose gekund? Ja en Nee. Thuis had het gelukt en waarom? Ik keek en reageerde op mijn kind, als snel merk je wat wel en niet werkt, structuur, duidelijkheid, zelfs picto’s beginnen we mee voor de diagnose/label. Maar buiten het huis, op school? Nee daar hadden we het zonder diagnose niet gered, want een juf heeft 30 kinderen in de klas en kan niet elke dag kijken wat elk kind op dat moment nodig heeft, dit verwerken en uitvoeren. De juffen moeten tegenwoordig veel kunnen en er zitten super juffen tussen, maar helaas heeft een kind niet elk jaar een super juf en genoeg rust in de klas. Ik ben blij dat we door de diagnose/label, nu een plekje voor mijn oudste hebben waar hij zichzelf kan zijn. dat we voor de jongste nu weten waardoor het komt dat dingen niet lukken terwijl ze wel een slim meisje is.En los van wat wij vinden van een label geven , wat betekend het voor het kind? heeft het kind een voordeel van een diagnose, nog los gezien van wat het voor school en thuis betekend? In ons geval zeg ik volmondig JA voor een kind is het belangrijk. De vraag ;” Mama, waarom ben ik anders?”, “Waarom kan ik me daar niet op concentreren?”, “Waarom blijven mijn benen niet stil zitten?”, zijn allemaal vragen die hier minimaal 1 keer gesteld zijn. Met de diagnose kon ik dingen uitleggen, waarom zijn ze zoals ze zijn en waarom is een ander kindje niet zo? Ik kan nu gericht dingen uitleggen, en we kunnen naast de vervelende dingen ook aangeven wat wel positief is?Als een diagnose een label is, heeft niet iedereen dan een label? Ik heb het label fibromyalgie, ben ik daardoor minder nee, weet ik daardoor waarom dingen gebeuren? Ja. Is het een voordeel dat ik het weet ja. het geeft duidelijkheid.. In deze redenatie gedacht, is een diagnose voor een kind met autisme dan niet juist heel belangrijk, want zelfs de diagnose het een naam geven biedt extra duidelijkheid en is dat niet juist hetgeen waar mensen met Autisme maar ook AD(H)D behoefte aan hebben……
Ik heb 2 label kinderen en ik ben trots op ze, ze zijn beide uniek, en door hun diagnose kunnen we werken aan de beste toekomst die ze zich kunnen wensen, en kunnen we alle handvatten die nodig zijn aanreiken.
En een diagnose/label betekend niet dat een kind is zoals elk ander kind met dezelfde diagnose, het zijn nog steeds gewoon een opzichzelfstaand individu met hun eigen dingetjes maar we weten nu dat ze net een ander besturingssysteem hebben dan een gemiddeld kind
