Aanvaring

Terwijl ik met je zus bij de piratenshow zit, speel jij in de speeltuin nog geen 100 meter bij me vandaan. De speeltuin waar eigenlijk altijd alleen jongere kinderen zitten, dat gaat meestal goed.. Meestal want vandaag ging het dus mis.. je wordt gestoord in je spel, een paar jongens vinden dat je maar ergens anders je dam moet bouwen want hun willen daar nu spelen… Een meningsverschil wat in elke speeltuin voor kan komen, echter ben je ondertussen bijna 12, en reageer je niet al te subtiel op zulke dingen, zeg je dus dat ze zich er niet mee moeten bemoeien.. en dan is het met een paar tegen die jongen die anders reageert… en is uitdagen heel leuk..Op dat moment ben je echter je rem kwijt, en zie je alleen nog maar je eigen frustratie en onrecht. En dan zijn kinderen hart, want hoe leuk is het dat ze met een paar vriendjes je kwaad krijgen… echter ben je als je kwaad ben wel weer gewoon bijna 12, en is je rem volledig weg… Op het moment dat ik net naar je toe wil ga, zie ik je dus in de verte boos tegen een stoel trappen, compleet onbereikbaar voor anderen. Wanneer ik naar je toe kom om te kijken wat ik kan doen, komt er al een moeder aangestormd, want waar die knullen weten wanneer te stoppen in de buurt van een volwassenen ben jij dat punt al lang voorbij.. Met een korte uitleg over dat er sprake is van autisme en op dit moment een meltdown, druipt moeder af,eerst met de woorden tja dat zie ik natuurlijk aan de buitenkant niet, maar gelukkig geeft ze daarna aan, de knullen weg te houden bij mijn zoon… Dikke tranen, van onrecht en verdriet, letterlijk angst want opa had ook nog zijn schouder beetgepakt (not done bij een vreemd kind maar goed) Zoon eiste excuus van die man.. dar ben ik niet achteraan gegaan, gezien de omschrijving opa, helaas heb ik dan het vooroordeel dat het toch niet begrepen wordt. Na een half uur kalmeren, zusje tegen houden want die wilde wel verhaal gaan halen.. en troosten zijn we naar huis gegaan.. Nooit meer wil je terug.. Maar we laten ons niet wegjagen hierdoor, maar maken een duidelijke afspraak, volgende keer blijft zus alleen bij de voorstelling en ga ik bij jouw in de buurt zitten en doen we de autipas om. Duidelijke afspraken nogmaals herhaald, als kinderen je niet begrijpen of luisteren haal je hulp van een volwassenen..Soms lijk je zo groot je bent tenslotte bijna 12, maar vandaag zagen we dat kleutertje dat zich niet begrepen voelde, die gewoon wilde spelen, spelen op een manier die men niet verwacht bij een jongen die eruit ziet zoals jij… Het was weer een dag met een lach maar ook met een traan.. en terug kijkend naar vandaag mag deze dag ondanks 3 hele moeilijke momenten die vrij lang duurde toch een goede dag… Want de mooie momenten overheersde en je hebt van jezelf ook echt op sommige momenten mogen genieten… Je bent mijn kanjer, en je bent alle mooie momenten waard al moeten we er soms keihard voor knokken…


Share Button

1 thought on “Aanvaring

  1. Zo herkenbaar! Mijn 7 jarige gaat op zo’n moment dreinen als een peuter/kleuter. Ik leer hem woorden te vinden en als woorden op het moment zelf niet komen, hij naar mij toe komt. Maffe is dat hij ook een andere kant kan laten zien, zich niets aantrekt wat anderen zeggen en rechtop staat en zegt “ik doe het gewoon op mijn manier”. De verschillende leeftijden in 1 persoon vind ik echt super lastig, omdat ze zo ineens opduiken. Prachtig waarmee je, je verhaal afrond! Liefdevol en positief!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.