Vaak is het bij ons thuis we doen een paar stapjes vooruit en dan weer een paar terug. We komen er langzaam mee vooruit in ons eigen tempo. Soms met net een grotere stap terug die we incasseren een plekje geven en daarna vol goede moed weer vooruit kijken. En soms kunnen we een grote stap vooruit maken.. Soms gaat die stap (zacht) juichend en soms merk je ineens wat er gebeurt en sta je nog helemaal verast stil mee te genieten.
Wanneer de druk weg is worden de meeste stappen gezet, dus is een vakantieperiode na even wennen ( de eerste week van de vakantie vergeten we even) een ideale periode om grenzen te verleggen en stappen te maken.
Zo kwam het dat mijn zoon ineens bij een groepje jongens van zijn leeftijd plezier stond te maken in het natuurbad, en durfde hij de keer erna aan te geven dat hij alleen nog even hulp nodig had met de 1e keer die dag het water in te gaan. En ook mijn dochter kon haar emoties tijdens een heel verdrietig moment heel fijn onder woorden brengen. Samen konden we bedenken hoe we een heel lastig moment misschien iets makkelijker konden maken.
Niets in een vakantie gaat vanzelf, maar deze vakantie hebben we veel geleerd, veel stappen gemaakt en hebben we duidelijk ontwikkeling gezien wat ons allen weer sterker maakt.
