Afscheid nemen van een tijdperk… niet omdat ze niet meer wil maar omdat ze niet meer kan …
Alle sociale en gewone media staan vol met Sint en Piet ( in welke hoedanigheid dan ook). En dit jaar staan we voor het eerst niet bij een Sint intocht…. waar de oudste al een aantal jaren niet meer meeging haakt nu ook de jongste af.. de spanning mis ik niet maar haar plezier wel.. want wat genoot ze altijd ook toen het geheim haar wel bekend was kon ze nog enorm genieten.. zingend en dansend…elk jaar wel wat lastiger.. maar dit jaar besloot ze het is genoeg.. haar mooie pietenpak hangt nog op haar kledingrek…. maar weet niet of ze hem nog aan zal doen.. geen schoentje meer zetten, geen liedjes meer zingen… en eigenlijk moet iedereen het maar gewoon overslaan… haar hoofd al te vol voor de Sint drukte rn heel wijs en knap heeft ze zelf een streep getrokken… op school komt ze er niet onderuit en alhoewel ze afgelopen week niet op haar eigen school was ligt als het goed is haar picto tegen rommelpiet al op haar tafel. Vandaag geen pepernoot gezien en in plaats van de intocht zijn we naar de musical the wiz geweest van een jeugtheaterschool. Ook dat gaat moeizamer en mijn hart breekt elke keer weer een stukje als dingen die eerst nog lukte moeilijker worden. Wij zwaaien Sint en Piet gedag in ons huis komen ze niet meer… nu hopen dat het op school voorspelbaar genoeg blijft gaan.. Dit jaar surprises ben benieuwd welke spanning dat op gaat leveren..
Voor elk ander lezend gezin waar Sint en Piet nog welkom zijn veel sterkte… want al die spanning die mis ik niet…
