Onderwijs, een recht dat elk kind verdient. Vele campagnes en goede doelen die zich inzetten voor onderwijs aan alle kinderen, arm of rijk, Welk land dan ook. Wij wonen in een welgesteld land, het onderwijs heeft een leerplicht, maar ook een leerrecht. Op papier hebben we het goed voor elkaar, Regulier onderwijs, wat door passend onderwijs ondersteuning krijgt waardoor de meeste kinderen mee kunnen op een reguliere school met aanpassingen, en als het dan toch niet lukt is er Speciaal basisonderwijs en speciaal onderwijs. Perfect geregeld toch?
Maar wie bepaald wat passend is voor een kind? Daar hebben we samenwerkingsverbanden voor, intern begeleiders en gedragsspecialisten op school.. Klinkt perfect….
Dan blijkt dat je kind hebt die toch niet helemaal in een hokje past.. Het begint met druk, ongeconcentreerd, onrustig…Maar geleidelik in het schoolsysteem komen er dingen naar boven waar voor die tijd geen problemen waren, want thuis keken we naar wat heeft DIT kind nodig, en waar passen we het aan zodat DIT kind kan ontwikkelen… Problemen verergeren, de druk voor het kind om in dat hokje te passen wat klaar staat in het onderwijs wordt groter en groter.. Stop eens een ballon in een vierkant doosje… in het begin past het best, maar elke keer komt er wat lucht in de ballon, door ouders worden, gebeurtenissen of gewoon ontwikkeling. De ballon wordt groter en raakt de kanten, maar het past nog, het volume in de ballon is tenslotte niet groter dan het volume van het vierkantje… Dan lijkt het passend toch… Ondertussen ervaart de ballon steeds meer en meer druk vanuit het vierkantje, en de ontwikkeling staat stil.. er past geen lucht meer in, terwijl er nog wel lucht in het vierkantje bij kan.. Maar voor het oog, past het toch…of toch niet…
In sommige gevallen klapt het vierkantje van de ballon af, wordt de druk zichtbaar en dan is ingrijpen duidelijk… in andere gevallen stopt de ballon gewoon met groter worden, blijft de druk, en zorgt de druk er misschien zelfs wel voor dat de ballon weer krimpt..In alle gevallen is het noodzakelijk om die druk weg te nemen….
Maar hoe neem je druk weg van een kind dat druk ervaart op een niet al te zichtbare manier…. Een kind kan dit op verschillende manieren aangeven, bewust en onbewust. Maar daar houdt veel kennis op, want in boeken kan je maar zoveel dingen benoemen, en wat voor 1 kind gewoon normaal gedrag is is voor een ander een teken dat de druk te hoog is..
Laten we eens kijken naar een kind op zichzelf, en niet naar wat is nu de norm? Let eens meer op de kleine signalen. En luister daarbij zeker ook eens naar de ouders.
Maar voor de leraren om naar de kleine signalen te kijken moet daar ook de mogelijkheid toe zijn, geen grote klassen, of idealen die de grond in getrapt worden door de werkdruk. Maar leraren met hart voor hun vak, die de ruimte hebben de kinderen weer als personen te kunnen zien. zo kunnen we de vierkantjes laten verdwijnen zodat elke ballon zijn eigen volume kan bereiken.
