Prikkels

Prikkels prikkels prikkels…

Het blijft lastig, prikkelzoekend, prikkels mijden. Waar ligt de middenweg, hoe vind je de balans?

Want terwijl het hoofdje vol zit van de ene prikkels, wordt ontspannen met andere prikkels. Harde geluiden vind dochter verschrikkelijk, maar ze ontprikkeld ervan door muziek te luisteren. Uiteraard wel met koptelefoon, waardoor je natuurlijk hinderlijke geluiden buitensluit. En vind zoon veel op de huid erg lastig, maar zit nog net niet aan me vastgeplakt en wil hij graag druk voelen.

Hoe heftig een prikkel over kan komen was vandaag heel duidelijk.. Terwijl dochter meteen bij instappen van taxi vanaf school een sms stuurt dat ze zich niet fijn voelt ( super super knap), kan ze er verder nog niets van zeggen.. tot het moment dat ze me thuis ziet… Eindelijk durfde ze het te uiten.. Schoolzwemmen, met kleding oefenen…. Was dus al drama voor het naar school gaan, compromis over de lange broek (altijd al triggerpuntje).. Kleding mee en ja het lukte om er mee te zwemmen, en ondanks afwezigheid van haar vaste aanspreekpunt in de vorm van meester of juf die bij haar groepje kijkt, lukt het om ermee te zwemmen… Helemaal top… tot de kleding uitging… Het gevoel dat er toen op haar huid ontstond gaf enorme overprikkeling en angst.. Iets wat ze in zich hield om een ander niet tot last te zijn, maar vanaf dat moment tot ruim 2 uur later zat het in haar hoofd… Pas op het moment dat ze mama zag mocht ze het uiten…
Mijn hard brak, wat zal ze zich alleen en rot hebben gevoeld, niet aan durven geven.. het gevoel dat ze zo verschrikkelijk vind op de huid, dat ze vergeleek met het gevoel van verwijderen van gips, en alle angsten die daar bij kwamen kijken. De beelden van de paniek nu alweer 2 jaar geleden die ze nog niet eerder hadden meegemaakt in de gipskamer. Het gevoel dat de huid anders aanvoelde en ze zich daar totaal geen raadt mee wist. Een prikkel die toen niet te plaatsen was en nu alleen nog angst, paniek en een vervelende herinnering naar boven brengt.

Wanneer een prikkel zo ontzettend raak kan zijn. Onvoorspelbaar is. En niet zelf te regelen, is het niet raar dat je hoofd vol wordt, zo vol dat het eruit moet, maar wat als daar nog een stukje angst bij komt kijken en je alleen de stoom van je volle hoofd durft te laten ontsnappen als je je echt veilig voelt.. de wetenschap dat die veiligheid echt niet zo vanzelfsprekend is.
En wat als we dan in de meeste prikkelgevende periode van het jaar zitten.. Laten we vanavond maar vroeg naar bed gaan, elk minuutje rust die we kunnen gebruiken om energie op te doen om de prikkels op te vangen, die bij mezelf binnen komen maar zeker ook bij de kinderen…

Prikkels… ze doen soms rare dingen met je…

Afbeelding kan het volgende bevatten: 1 persoon, schoenen en buiten

Share Button

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.