Je straalt, in je element…
Ik zie mijn dochter weer, het meisje dat ik bijna kwijt leek te zijn komt langzaam terug.
Gebeurtenissen die je tekende volgenden elkaar op. Mensen die het niet zagen omdat je je masker opzette. Ik zelf die iets niet zag, alleen dat er iets was.. maar wat… Je toonde hoe sterk je was en bent. Je toonde hoe hard je kon vechten om je staande te houden, hoewel dit veel te veel van je vroeg. Nu is er rust, en hoewel er voor mijzelf nog wat moet gebeuren om alles achter ons te laten, merk ik dat jouw kracht zorgt dat je dit wel wil doen. En we gaan er ook alles voor doen dat we op de goede manier alles achter ons kunnen laten. Je kan weer stralen en je kan weer genieten, iets wat ik echt miste, je lachte wel, je deed je best om te genieten, maar je was er niet helemaal bij. En nu zie ik steeds vaker weer dat onbezorgde meisje bovenkomen, die kan genieten van elk klein dingetje, die weer vertrouwen krijgt in andere mensen. Die weer het mooie in mensen en dingen kan zien.
Jouw unieke persoonlijkheid, die andere mensen aansteekt en laat stralen en genieten. Dat meisje die een plekje in je hart inneemt door gewoon te zijn wie ze is. Dat meisje die weer langzaam durft te vertrouwen op zichzelf, dat meisje die er van zichzelf steeds weer een beetje meer kan zijn.
Bij elk kind kan een vervelende gebeurtenis, een traumatische ervaring, zijn sporen nalaten. Bij elk kind heeft dit een enorme impact. Bij een extra kwetsbaar kind die de wereld en de maatschappij wat lastiger begrijpt (zoals bij autisme) kan de impact geheel anders uitpakken. Want wat er gebeurt er in dat hoofdje, hoe pak je het aan.. Wat als angsten soms al een eigen leven leiden, wat gebeurt er dan? Hoe pak je iets aan, als je kind liever in haar eigen wereldje wegkruipt, maar je weet dat je er wel iets mee moet. We hebben samen geknokt en gestreden, zijn neergeslagen op momenten en in situaties waarin dat nooit zou mogen gebeuren. Moe gestreden durf ik nu wel te zeggen we komen er, blij met de hulp die we kregen, van familie en vrienden. Van hulpverlening met een luisterend oor, van een topschool die haar daar weer een veilig plekje gaf, van een juf die denk ik voor haar een hele belangrijke rol heeft gespeeld in het veilig voelen, van een top meester die haar vertrouwen gewonnen heeft. En soms ook hulp uit onverwachte hoek, waardoor haar lang gekoesterde wens van de Lion King tot leven kwam, waardoor haar eigenwaarde, maar ook vertrouwen in anderen een enorme oppepper kreeg.
Ik ben trots dat ik de mama van deze geweldige dochter mag zijn..
