Te land & ter zee

” Ik ga niet hoor…” boos stapt mijn 13 jarige door de kamer.. boos en oostandig door spanning. Spanning omdat hij bang is dat er iets anders loopt en spanning wat nu als zijn verwachtong zo anders is als altijd.. Terwijl ik rustig doorga met ontbijten, en tas inpakken, blijft hij boos liggen onder een dekentje op de bank… Dan vertel.ik hem dat ik de douche alvast aanzet en hem zo kom halen.. samen richting de douche, ik was zijn haar en zie hem door het warme water wat ontspannen… Terwijl hij rustig even blijft staan kan ik zijn kleding pakken….
Zelfs iets kleins als aankleden, haren wassen, afdrogen is bij spanning een struikelblok, 13 jaar, maar voor me staat een heel.klein jongetje in het lichaam van een puber. Het is duidelijk voor mij waarom ik doorzet, want van vandaag zal je weet een stapje groeien in het vertrouwen in jezelf..

Aan de andere kant van mij staat een 11 jarig stuiterballetje die met wat sturing uiteindelijk kleding aanheeft passend bij de temperatuur. “Mama, hoe laat gaat alles precies gebeuren, welke kleur auto, met wie zit ik in de auto, wat als ik niet durf, mag mijn knuffel mee, mijn knuffel is bang voor onweer mama, wat als het gaat onweren….” De vragen vliegen om mijn oren, en waar de oudste de drujte en vragen nu niet kan hebben, heeft zij het juist nu nodig… Ik kijk op de klok… nog 15 minuten dan staan opa en oma voor de deur want die gaan mee, gelukkig 2 paar extra handen, ookal willen de kinderen vooral mama, als het nodig is heb ik de hulp… Nog 15 minutem, even doorzetten want ik weet waarvoor ik doorzet.

Daar zijn we, achter ons hebben we al auto’s zien rijden die duidelijk dezelfde bestemming hebben, en voor ons zien we de eerste vlag al staan… De auto geparkeert en we kunnen ons aan gaan melden….. We zijn er Te Land & Ter Zee 2019…. De spanning bouwt nog even op, het springkussen werd even geprobeert, maar het was te druk, en dan kunnen we gaan kijken welke auto er voor hun gematched is… Een rit in een stoere, snelle coole auto, beide 1 met een geweldige chaffeuse, en waar de kennismaking nog even lastig is zijn er stralende snoetjes zichtbaar als ze naar de start rijden… Rustig kan ik weer ontspannen.. hier doen we het voor…. Even in het zonnetje gezet worden, even genieten van aandacht terwijl je meerijdt in een auto waar je vaak alleen maar van kan dromen.

2 trotse snoetjes komen terug van een heerlijke rit, de verhalen komen pas over een tijdje in flardern voorbij, maar de spanning van vanmorgen is weg. Ze kunnen zelfs genieten van een heerlijke lunch van poffertjes, frietjes em broodjes, die door de vele vrijwilligers en donateurs mogelijk zijn gemaakt… Buienradar wordt nog even gechekt want de dag is nog niet voorbij… de jachthaven vult zich met de ene na de andere mooie boot. En daar mogen we dan ook plaatsnemen in een mooie sloep, verwend door een lief echtpaar die allemaal lekkers meegenomen heeft voor onze vaartocht.

Op het water gebeurt waar we al weken op wachten, de spannong zakt weg, de rust komt ervoor in de plaats… Complete ontspanning verschijnt op het gezicht van mijn oudste, geen spanning meer in zijn lichaam, geen lichamelijke onrust.. volledig ontspannen, stil over het water turend, helemaal in zijn element.
Mijn dochter met een lach op haar gezicht achter het stuurwiel. En ook mijn zoon vaart een stukje, bij hem opperste concentratie, maar hij weet dan ook heel goed wat hij doet, een complimentje erover lijkt hij achteloos in ontvangst te nemen, maar ik weet maar al te goed hoe het voor hem is..

Aan de buitenkant is onzichtbaar wat er dag in dag uit in die hoofdjes en lichaampjes gebeurt. Aan de buitenkant is niet zichtbaar wat de invloed van autisme en trauma is elke dag weer. Aan de buutenkant is behalve een stralende lach misschien niet zichtbaar wat zo’n dag met ze doet. Aan de buutenkant was op het einde vooral de vermoeidheid zichtbaar en was het ook helemaal op.
Maar de ervaring leert wat de invloed is van deze dag. Een dag genieten, een dag je speciaal voelen, maar dan op een positieve manier. Een dag waarin het vertrouwen inzelf groeit. Een dag die leert dat er mensen zijn die voor jouw dit doen, omdat jij het waard bent. Een dag waarvan de herinering nooit worst vergeten.
Dankbaar dat dit mogelijk is, dankbaar dat mijn kinderwn dit mee mogen maken. Dankbaar dat er zoveel mensen zijn die zich hiervoor inzetten.

Nu weer thuis, is de realiteit weer aanwezig, maar met een positief opgeladen gevoel erbij. Nu door de prikkels even alle 3 neergeslagen, maar met een opgebouwde kracht in ons waar we weer door mee kunnen… Door de realiteit in van aanvragen van verlening ontheffing leerplicbt, door in de realiteit van het opstarten van weer nieuwe hulpverlening omdat het zo hard nodig is.. Maar we kunnen het weer aan en voelen ons enorm gesteund..

Bedankt DAG MET EEN LACH

Afbeelding kan het volgende bevatten: een of meer mensen, lucht, boom, wolk, kind, buiten, natuur en water

Share Button

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.