Zo groot kwa ideeën, zo wijs in vele onderwerpen. Soms zelfs een wandelende encyclopedie. Trots net een camera om je nek het bos in, in je hoofd een enorm idee, een project wat zelfs inhield iets nieuws willen proberen.. Vol goede moed ging ja van slag. Gezellig kwebbelen mocht ik mee op reis in jouw pokemon wereld en zag je al helemaal voor je hoe je het wilde doen. Foto’s maken en daarna houw favoriete pokemons op.passende foto’s in hun ‘natuurlijke ‘ habitat erin fotoshoppen. Je wilde zelfs nieuwe pokemons ontwerpen en erin tekenen… Enorm enthousiast begonnen we aan jouw project.. Met een heerlijke zonnetje door een herfst bos met de camera…….
Bij thuiskomst gaat mama’s laptop aan.. het fotobewerkingsprogramma aangezet… en zelf wil hij het doen.. het lijkt zo makkelijk als mama bezig is.. Vol goede moed start hij en ja hij heeft duidelijk goed opgelet want start soepel…. en dan gaat het mis… 1 stukje wat niet lukt.. mama mag niet helpen.. “Ik ben al 12, ik moet jezelf kunnen”… maar het lukt niet en het kleine jongetje vol faalangst duwt die vrolijke jongen vol ideeën weer terug zijn schulp in…. heel even mocht ik weer genieten van de heerlijk creatieve knul die ik kende.. Tot die weer verdreven werd door zijn eigen angst… Maar wat ben ik blij dat die creatieve knul er nog inzit en vandaag was weer meer een stukje meer… en weten we dat de rust hem goed doet… Hij is er nog en samen halen we hem met hele kleine stapjes veel rust en weinig druk weer naar boven… Hoopvol dat hij ooit weer kan en mag zijn wie hij is zonder terug gedreven te worden door angst en dwang vanuit zichzelf..
