Ik voel me helemaal niet zo oud…..

‘Maar mama, ik voel me nog helemaal niet zo oud”.
Dat was wat mijn zoon vanmorgen zei , met de uitleg hij voelde zich 6 jaar met levenservaring van 12 jaar… En eigenlijk legt hij het precies goed uit. Kwa sociaal emotionele ontwikkeling lag hij een jaar geleden rond de 6 a 7 jaar. Nu zal dat hooguit 7 a 8 jaar zijn. Maar met al meer levenservaring dan een kind van 7 natuurlijk. En waar we daar thuis en op de zorgboerderij goed op in kunnen spelen omdat het bekend is, en er ervaring mee is. Is het voor andere momenten lastig, zeker als je je eigenlijk ook best goed een tijdje aan kan passen aan een situatie. Op het eerste gezicht lijkt mijn 13 jarige dan ook gewoon een knul van 13, met af en toe een jeugdpuistje, wil beetje stoer overkomen. Etc… Echter zit achter dat puber maskertje een klein jongetje waarvoor de wereld eigenlijk nog wel heel spannend is, sociale interactie lastig is, maar wel graag vriendjes heeft.
Om niet te veel op te vallen heeft hij zichzelf, soms met wat hulp, wat trucjes aangeleerd, zo kan je knuffel best mee zolang deze maar in zijn rugtas zit of bij mama in de tas. Zeg je vooral maar vaak dit doe ik omdat mijn zusje of bv een klein kindje het leuk vind, als je nog lekker wil spelen als een 7 jarige. En doe je vooral stoer en bijdehand als iets eigenlijk echt te eng is.. (mama snapt het dan wel). En spiegel je je of gedraag je je als iemand schaduw als mama er niet bij is..
Hoe knap is dit aanpassen, maar soms is het ook een enorme valkuil en ligt overvraging op de loer. Want naast het stukje ontwikkeling die niet synchroon loopt is er ook sprake van beperkte belastbaarheid. De hoeveelheid prikkels, indrukken en vragen is maar beperkt. En nu er intern in het lichaam van alles gebeurt lijkt de hoeveelheid prikkels die hij daarbij kan hebben nog minder. Dat opent voor.mij als moeder wel de vraag, hoe gaat deze ontwikkeling verder, zal zijn belastbaarheid nog groeien? Of blijft deze gewoon erg laag. Zijn autisme zal niet weggaan, maar in welke mate kan er zelfredzaamheid op dagelijkse basis mogelijk zijn. Om de ontwikkeling optimaal op gang te krijgen is er veel nodig. Rust, begrip, kennis en zelfvertrouwen. En dat laatste is best lastig als die overvraging zo op de loer ligt. Maar ook ondervraging want hij mag zichzelf dan ook nog wel echt jong voelen, zijn kennis groeit elke dag weer, en kennis neemt hij in zich op als een spons zolang er maar geen school voor nodig is.
En zo puzzelen we elke dag weer, staan ik als moeder op scherp om overprikkeling en overvraging te proberen in te perken zonder hem te ondervragen. Om te zorgen dat succes ervaring overheersen over moment dat het allemaal niet lukt. Om maar dagelijks te helpen herinneren dat hij er mag zijn zoals hij is.

Afbeelding kan het volgende bevatten: een of meer mensen, staande mensen, schoenen, lucht, boom, kind, buiten, water en natuur

Share Button

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.