“Kijk je even mee, het gaat over thuiszitters..”.. voorzichtig kruipt hij gespannen in een stoel en kijkt mee naar het jeugdjournaal… De minister verteld eerst over zijn plan.. Alle thuiszitters weer naar school. Ik kijk naar een wit snoetje.. School… weer terug naar school… Hij kan er niet eens aan denken.. Meteen is er dan spanning, opstandigheid, boosheid maar met name angst….
Het nieuws item gaat verder, nu met Merlijn aan het woord.. en wat doet die knul het goed.. Ik zie mijn zoon wat meer ontspanning.. Hij snapt het.. “Mama, hij begrijpt het.” . Roerend is mijn zoon het met hem eens.. Het is niet het willen leren.. Het is niet tegendraads zijn.. School is te veel.. En daarmee alles wat met school te maken heeft.. De spanning de stress.. Het is meer en veel groter dan niet naar school willen.. Het is groter dan je uit kunt leggen.. En het is meer dan alleen school.. Eigenlijk zijn het de meeste situaties waar veel mensen zijn, waar gedrag van anderen niet te voorspellen valt en waar je alsnog moet zijn.
Mijn zoon wil graag sociaal zijn maar het is lastig. Mijn zoon wil graag vrienden… maar die sociale regels zijn zo moeilijk.. Mijn zoon wil graag dingen leren maar die schoolse manier bezorgd te veel druk en angst…
Terwijl we het nieuwsitem kijken, het roerend met Merlijn eens zijn, het begrip en de herkenning ervaren, denk ik terug aan vanmiddag toen we thuis weer een stap konden maken en 20 minuten aan Engels hebben zitten werken.. Wat ben ik trots op mijn eigen thuiszitter.. en wat ben ik blij dat we door zijn vrijstelling voor onderwijs de druk van school even niet hebben. Beste minister… thuiszitters moeten niet allemaal naar School, kinderen die school niet aankunnen om wat voor reden dan ook moeten de kans krijgen te leren en te ontwikkelen op een manier die ze wel lukt..
Bedankt Merlijn je hebt ons geraakt met je woorden, en geeft ons weer een stukje extra kracht en vertrouwen.
https://jeugdjournaal.nl/…/2218172-naar-school-gaan-is-een-…
