Een belangrijke les die je je kind wil meegeven als hij of zij op groeit is:” wees jezelf en ben daar trots op”. Deze wijze les is voor een hele hoop kinderen geen makkelijke zeker niet als jezelf zijn betekend afwijken van de meeste mensen/leeftijdsgenoten.
Want hoe hou je je staande in een maatschappij waarin eigenlijk verwacht wordt dat je allemaal gelijk bent en alles wat afwijkt eigenlijk maar raar is… Al vanaf heel klein heb ik geprobeerd de kinderen te leren dat je jezelf mag zijn, dat je goed bent zoals je bent, anders zijn is niet erg en liever anders maar jezelf dan opgaan in de meute en jezelf daarbij verliezen.
Dan komt het moment dat je ziet dat onder druk van de omgeving en met name de schoolomgeving er toch een aanpassing is. Het aanpassingsgedrag dat eerst ontstaat om zich staande te houden, spiegelen aan klasgbotwn wat wordt er van me verwacht en daar aan vast blijven houden want anders is de druk te groot… Helaas sluipt er ooknsteeds meer in het aanpassen om toch in de groep te passen. Hoe ouder ze worden hoe vaker je dan toch om haar heen hoort ; ” wat doet ze weer raar, heb je haar weer…” heftig om te horen en je hoopt dat het juist op die momenten langs haar heen gaat. Helaas bleek dit weekend juist op het moment dat ze zich heel veilig voelde en in een groep was waar iedereen anders is, dat ze het wel degelijk door heeft. En met 9 jaar is daar het moment al…… super knap e ln steor durft ze het aan te geven; ” Ik ben nog niet helemaal mezelf geweest”. En ze benoemt zelf dat anderen haar misschien anders maar kinderachtig vinden… Dan volgen daarop wijze woorden van een ander kind; ” Het is niet kinderachtig want je bent dan gewoon jezelf dat is juist goed!”.. Wijze woorden waar menige volwassene nog iets van kan leren, dit zijn dan kinderen met een zogenaamde beperking. Ik zie hier geen beperking in ik zie een kinderen die in een veilige omgeving ons nog vele wijze lessen kunnen leren…De dag na dit gesprek heeft mijn dochter haar best gedaan om gewoon zichzelf te zijn en werd daarvoor beloont met complimentjes en wat ben ik trots. Trots op mijn dochter die al zo goed beseft hoe de wereld in elkaar steekt, trots op de groep die een veilige plek voor zichzelf kan maken, trots op de begeleiding van Happy KidsCare die dit mogelijk maakt.. En ook een beetje trots op mezelf dat ik de stap hiervoor gezet heb zodat ze door kan groeien.
