Autisme… Een spectrum net als de regenboog

Autisme spectrum stoornis. Een spectrum nog uitgebreider dan het spectrum aan kleuren van de regenboog. Geen enkel persoon met autisme is het zelfde wat alles nog veel ingewikkelder maakt.
Wat men over het algemeen kent van autisme is het topje van de ijsberg..
We kennen allemaal de moeilijkheden op het communicatie gebied soms duidelijk zichtbaar soms verstopt onder een waterval aan
woorden die het probleem verbergen.
We weten allemaal dat sociale handelingen moeizaam gaan en dat dat eigen wereldje zo intens en soms zo ondoordringbaar is.
We zien allemaal het beeld van de fladderende handen..
Maar er is nog zoveel meer, zo veel intense gevoelens die zo lastige te plaatsen zijn. Emoties die aan de buitenkant ontbreken maar die van binnen een geheel eigen leven leiden.
De zichtbaarheid van autisme geeft echter niet aan wat de beperking is die autisme met zich mee kan brengen.
Waar de ene persoon met autisme in een geheel eigen wereld leeft en waar de buitenwereld meteen van roept die heeft zwaar autisme is misschien compleet gelukkig en ondervind weinig problemen want de behoeftes om deel te nemen aan de maatschappij ontbreekt.
De ander waarvan men zegt die heeft maar licht of mild autisme want hij/zij lijkt op het eerst gezicht normaal te functioneren kan het echter enorm zwaar hebben.
De onbegrepen kanten van autisme de compleet onzichtbare kant is zo enorm en kan enorm heftig zijn.. De onzichtbare kant die we in ons gezin helaas te vaak zien…
De onzichtbare kant…. Waar een buitenstaander mijn lieve jongen bijvoorbeeld rustig en vrolijk voorbij ziet komen ziet niet zijn onzichtbare kant… De kant waardoor mijn hard breekt het ongelukkige jongetje wat opgesloten zit tussen onbegrijpbaar emoties.. zo onbegrijpbaar en veel dat er gesprekken moeten worden gevoerd over of hij een gevaar is voor zichzelf…
De onzichtbare kant…. Waar mijn mooie dochter voorbij komt dansen…. Terwijl de angst haar soms zo verlamt dat deze vrolijke kwebbel niet kan praten over dingen die ze zo graag op dat moment wil zeggen.
De onzichtbare kant die soms zo enorm lastig is dat ik het enerzijds uit wil schreeuwen, mijn moederhart huilt… Maar het kan niet ik moet mijn tranen inslikken en de begeleiding bieden die ze nodig hebben.. We vechten door, zij aan zij naar wat zorgeloosheid, we knokken door totdat de zon kan maar ook mag stralen. We blijven vertellen hoe mooi, prachtig en uniek ze zijn. Ik blijf vertellen hoeveel ik van ze hou en hoe ik er altijd voor ze zal zijn in moeilijke en makkelijke tijden.. We blijven bewijzen dat ze het waard zijn…
Autisme onzichtbaar voor velen maar niet voor de persoon die met autisme leeft.


Share Button

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.