ASS-enzo

Gespannen, maar vol goede moed. Laat dat intake geaprek maar komen. Alle vele achter de rug, maar dit is de eerste keer een intake op de middelbare school. De vragen in mijn hoofd; “zullen zij het ook passend vinde ?”, ” zal alles genoeg zijn om een toelaatbaarheidsverklaring aan te vragen?”, “zullen zij mijn meisje zien zoals ik?” Of ” zullen ze me maar een lastige moeder vinden”. Elk gesprek en elke afspraak weer speelt vooral door mijn hoofd, als ze me maar niet als overbezorgde moeder zien.. Een stukje wat door niet gehoorde momenten elke keer versterkt werd. De woorden van een schoolmaatschappelijk werkster, die mij en mijn kinderen…

Gister tijdens DWDD werd er aandacht aan autisme geschonken. De film Mind my mind, over een personage met autisme, die juist een kijkje in zijn hoofd geeft, terwijl je aan de buitenkant niets ziet, ging in première.  Aan tafel bij DWDD zaten 3 mensen met autisme te vertellen over de film, en over hoe het bij hen in hun hoofd gaat. Enorme herkenbaarheid. En vooral ook weer een gedachte die er bij mij in de pubertijd insloop…. In de bovenbouw van de middelbare school werd me eigenlijk steeds duidelijker dat mijn gedachtes misschien toch wel heel anders werkte dan bij de meeste mensen om mij heen. Meer dan 1 maal…

Of het nu kwam doordat mijn emoties ook lekker in de war zijn door de griep, of omdat de prikkels van een etentje soms voor mij ook wel een dingetje zijn weet ik niet. Maar gister was het even een dag waarop alles net even iets harder binnen kwam. De realiteit van hoe zwaar en hoe rot autisme soms kan zijn hard over me heen denderde. Een dag waarin beide kinderen 2 uiterste lieten zien. Een dag waarop mijn zoon liet zien hoe ver hij al gekomen is, hoe hij kan laten zien  hoe enorm hij gegroeid is op vele vlakken. Hoe hij kan genieten van een etentje en gezelschap.…

De vakantie voorbij, terug het ritme in. En dan is daar onverwacht toch weer die angst. Ik voel me anders…. Want verkouden.. Ik vind het spannend… Wat zal er verandert zijn na 2 weken vakantie Ik kan echt niet…Ze blokkeert maar weet niet waarom Wat als…… Nou ja vul maar in wat daar allemaal langs komt   De opgebouwde routine is weer even helemaal vergeten, pas als we het ritme aanhouden, de theebeker klaarmaken, de tas inpakken, komt er langzaam wat rust.. Is de taxi wel op tijd… Is het wel dezelfde… maar de straat is opengebroken, komt ze er wel….   Naar school gaan is niet zo vanzelfsprekend hier…

Nieuwe jaar, nieuwe voornemens.. Tenminste dat is vaak de verwachting. Wat wil je bereiken in 2020? Wat zijn je goede voornemens? Waar wil je staan eind 2020? Ik heb geen idee.. Wat wil ik bereiken…. Ik wil genoeg, maar is het haalbaar, is het realistisch genoeg het uit te spreken? Ga ik een voornemen uitspreken wat niet haalbaar is? Of hou ik het voor me…. Houdt dat me dan tegen, of durf ik toch ervoor te gaan.. In mijn hoofd vol plannen, ideeën en hoop. In de realiteit… Angst… Want die houdt me tegen. Ideeën als nog meer kennis en bekendheid over autisme. Wie weet wel mijn blog naar 5000…