Wat trauma met een kind kan doen….
Ineens is het beeld duidelijk , een foto, 3 jaar geleden, een meisje niet gevangen in haar eigen gedachte, maar nog vrij in haar gedachten. Ja haar autisme speelde al een rol, en ja ze liep wel al tegen dingen aan. Maar ze kon haar momenten vinden en loslaten. Zich vrij voelen opgaand in de muziek, niet bewust van wat er om haar heen gebeurde, maar gewoon genieten van dat moment..
Dit vrije meisje, opgaand in haar eigen wereld, het kon, want ze voelde zich veilig……
Dan een gebeurtenis, de gevolgen daarvan, je veiligheid weg… je loopt vast, wat voor nog meer onveiligheid zorgt, en helaas daarna als je veilige gevoel zich langzaam opbouwt een nieuwe gebeurtenis….. Weg veilige gevoel… Bouw het dan maar weer op… Aan de buitenkant is er weinig verandert, maar van binnen gebeurt er zoveel wat men niet ziet. En wat je niet wilt laten zien, want dat is niet veilig.. Dat vrije gevoel is weg, gelukkig ben je niet vergeten dat je kan en mag genieten, maar de manier waarop is verandert… Die vrije blik, dat vrije gevoel, heel af en toe komt het nog naar boven.. Maar die foto van 3 jaar geleden breekt mijn hart…. Zo graag zou ik je weer op die manier zien dansen, in je eigen wereld als een elfje die meedanst in de wind… Niet bewust van de wereld om je heen, maar alleen jouw gevoel… Ik zou er alles voor geven je dit gevoel weer terug te kunnen geven.. Laten we hopen dat dit ooit ook echt weer een keer lukt.. en je de pijn en angst van de gebeurtenissen kan vergeten….
