Vanmorgen werd er een lief ontbijtje gemaakt, haar mooie theeservies werd erbij gepakt. Geen ingewikkelde dingen, maar juist iets wat lekker is,aar geen paniek geeft…
De druk was gister hoog, mijn woorden ‘het hoeft echt niet’ gaven meer frustratie, want het moest wel..Als je kind vaak erbij is als verteld wordt dat je als moeder keihard werkt kan dat toch echt wel een grote indruk geven. Ze weet en beseft dat het bij andere gezinnen in de pubertijd vaak toch heel anders gaat.. niet dat het daar verkeerd is of minder, maar echt gewoon anders… Waar voor haar welke ing in wat autisme soms doet belangrijk is, is die erkenning voor mij als moeder voor haar net zo belangrijk… Dus geniet ik extra van mijn ontbijtje.. en geniet ik nu van de picknickmand door haar gevuld, in het parkje dat zij uitkoos , want schommel en dus ontprikkelen..
Maar het kan ook heel anders… Ik weet dat het voor mijn oudste een lastige dag is. Dat ik waarschijnlijk niets van haar hoor. En het als een gewoon normale dag moet zien.. want die druk is onmogelijk… Dat de momenten van waardering niet uitgesproken zullen worden tegen mij, maar dat op een andere manier duidelijk wordt.. en ook dat is ok. Ik weet het, ik weet ondertussen hoe het gaat…
Want moederdag hoe simpel het ook lijkt, hoe makkelijk het misschi n voor de meeste ook is kan een enorme spanning geven… Een spanning die de dag juist zwaarder maakt in plaats van ontspannen. De media die bol staat met alle liefde voor alle moeders.. maakt dat de druk toeneemt.. en als druk toeneemt is alle ontspanning weg..
Bedenk dus vandaag ook dat je kind het je niet moeilijk maakt, maar het juist goed wil doen en het daar moeilijk door heeft.. of uit zelfbescherming er juist niet stil bij wil staan. Of er gewoon geen besef van heeft hoe het voor jouw is en hoe je het graag wil zien..je gewaardeerd voelen als moeder zit niet in die ene dag, maar juist in die kleine momenten het hele jaar door..
