Confronterend, terwijl het geluid van een zomer feest van de basisschool om de hoek door het open raam heen komt, ligt mijn dochter onder een dekentje, neergeslagen door overprikkeling voor de tv, en haar broer die in zijn kamer zit te chillen, heeft niet eens een school om als groep 8-er afscheid te nemen.. Dan vraag ik me af, doe ik iets verkeerd, doe ik ze te kort?
Missen mijn kinderen deze dingen? steekt het bij hen ook? Missen ze niet straks een paar mooie herinneringen?
Ik kan het ze nu niet aanbieden, maar het steekt wel. Ook zij verdienen een leuk zomerfeest met vriendjes en vriendinnetjes, lachen, gekke optredens doen, of gewoon lekker toe kijken en genieten van de sfeer. Samen met je groep 8 klas, afscheid nemen van de basisschool, stoer doen over die rare musical die eigenlijk toch wel leuk is. De leuke herinneringen aan het einde van het schooljaar en zelfs het einde van de basisschool.
Ik weet dat wij zelf andere mooie momenten maken, maar wat wens ik ze deze momenten ook zo graag toe.
even een baal momentje, en dan weer verder, want misschien genieten wij nog wel meer van de momenten die wel lukken, en gaan deze andere mensen als gewoon voorbij.
