IJsberend door het huis… Van mama naar je kamer en weer terug. De katten moeten bij je liggen, de katten moeten even weg, nee toch niet… poezenbeest blij nu hier…. 2 weken bij papa, morgen een afspraak bij een arts ivm leerplicht.. alles is weer spannend.. De katten groeien snel, dus lijken ineens wel heel groot.. De arts zo spannend, wat als die nu ineens zegt dat je gewoon die klas weer in moet, en wel meteen… Je wil graag tegen mama aan zitten, maar je wil ook lekker gewoon op je eigen bed liggen.. Rust.. dat is wat je ook wil, even niet kletsen, even niet gezellig doen.. Gewoon even niet sociaal doen, gewoon even niet praten… Zwijgend naast elkaar zitten en gewoon zijn, feen verhalen hoeven vertellen, geen vragen hoeven beantwoorden. Zwijgend hebben we quality time met zijn 2.. Op onze eigen manier, zwijgend naast elkaar, maar dat betekend nu vele malen meer dan een goed gesprek.. En soms ineens is daar iets wat je verteld, ik luister aandacht en stel er niet te veel vragen over, ookal branden ze op het puntje van mijn tong.. Jouw tempo…. Alles op.jouw tempo, zelfs de arts was het daar mee eens, en zal dat advies afgeven aan de leerplichtambtenaar, allemaal volgen we jouw tempo… En in je eigen tempo kan je bereiken wat jij wil..
