“Waarom weet je niet gewoon al bij de geboorte wie je echt bent? Ik wil helemaal niet uitzoeken wie ik ben, ik wil gewoon duidelijkheid. Ik ben een autist en hou nu eenmaal van duidelijkheid.”
Mijn dochter zit naast me en spreekt deze zinnen uit, niet voor de eerste keer overigens. En met de uitleg dat ontdekken van jezelf echt bij de pubertijd hoort neemt ze geen genoegen. “Weet jij wie je bent mama? “. Haar vraag zet me aan het denken, weet ik echt wie ik ben? Weet je ooit echt wie je helemaal bent? Is het leven niet een ontdekkingsreis van jezelf? En wanneer ik de uitleg geef dat ik zelf denk dat je je gehele leven bezig bent met ontdekken van jezelf, de ene periode wat meer dan de andere periode, maar dat dat een mooi iets is, waarin je blijft ontwikkelen, hoor ik een diepe zucht; “was het maar wat duidelijker, dat zou me rust geven.”
Als het expressieve meisje dat ze is, is haar zoektocht naar zichzelf duidelijk. Haar compleet eigen stijl, opvallend, uniek. Met een vleugje fantasie erdoorheen. De fantasie die haar beschermt tegen de grote boze buitenwereld. Al vanaf kleins af aan is ze zoals ze is, niet onder de indruk van wat anderen vinden, maar wat ze zelf mooi vindt. Gek genoeg paste ze zich altijd volkomen aan op alle andere vlakken, wat ze dacht dat verwacht werd dat deed ze, en vaak nog. Maar tegenwoordig wel met een vleugje van zichzelf erdoorheen, zoals dat bij een puber hoort.
We keken vandaag de film ‘Everybody’s talking about Jamie’. Een film die een hele sterke puber laat zien, die zichzelf ontdekt. Een Freak werd hij genoemd, expressief en anders. Het brengt een punt naar boven waar mijn dochter mee worstelt, accepteert men mij als ik mijn echte ik laat zien. Haar echte ik die misschien in de ogen van anderen vooral ‘anders’ is. Ik zou het uit willen schreeuwen, maar zeg het vooral rustig: “Jouw kracht is laten zien wat jij leuk vindt, wat jij wil dragen, wat jij interessant vindt, zonder daarmee het te laten zien omdat het mode is of normaal is.” Ze denkt even na en sluit het gesprek af met de woorden; “Sommige mensen vinden me misschien raar, misschien een freak, maar die vinden vast Jamie ook een freak en zijn gewoon zelf onzeker. De 1 voelt zich prettig als ze ‘normaal ’zijn, en ik voel me prettig bij het ‘anders’ zijn”.
