Soms ben je er zo klaar mee.Is het gewoon even genoeg. Kan je zou meevoelen als ze roept, soms haat ik dat autisme.. Maar dan hou je je groot en vind je je geduld om je kind erdoor heen te loodsen.. Dan is er een dag dat ze zelfs niet roept dat ze het haat, maar de kleinste dingen geven paniek. een angstig gezicht. de eetlust weer weg, pure spanning in dat nog kleine lichaampje.. weggetrokken in dat eigen wereldje, maar dit keer niet dat vrolijke fantasieland, maar een stil wereldje waar ook ik niet in kan kruipen.. het breekt je op, het breekt je hart en dan is het positieve even lastig aan te roepen… en hoe sterk blijkt ze dan ineens, als ze zelf de kracht vind, een vrolijk muziekje opzet, waar die vrolijke herinnering bijhoort, ze in haar kamer de houvast vind en zelf zonder aanmoediging aan het opruimen van haar kamer begint, iets wat haar normaal niet lukt, geeft haar dan ineens rust.. trots op wat ze op zo’n dag dan ineens bereikt.. een vlammetje die mijn verkilde hart weer verwarmd.. en dan zegt ze met een heel klein stemmetje mama, morgen gaan we beginnen met de cito toetsen, maar misschien ben ik morgen wel ziek, want voel me niet zo lekker.. Wat had ik haar dit weekend graag opgepept, haar zelfvertrouwen even opgekrikt, maar ze was niet thuis, en dan is dit erbij net te veel.. mijn kwetsbare dochter, zo teer maar ook nog steeds zo puur.. Niet aan je zou ik willen veranderen, want alles maakt wie jij bent… maar oh wat zou ik sommige dingen graag makkelijker voor je maken, je lasten voor je dragen.. Een traan loopt over mijn wang, maar veeg hem snel weg, want hoewel zij gelukkig nu redelijk rustig slaapt, moet ik er zijn voor mijn knul, die ook in zijn eigen wereldje zit, en ook niet wilde eten, want schoolkamp morgen is toch wel heel spannend.. Ook hij zal zichzelf versteld doen staan en plezier hebben de komende dagen op schoolkamp, maar voor nu ben ik nog even je veilige haven, en gaan we er samen voor dat je ook je rust kan vinden.. En volgend weekend, is ons weekend, en gaan we met zijn alle genieten, genieten van theater, waar jullie de rust in vinden, ons gezamelijk wegvoert even in een andere wereld waar het onmogelijke mogelijk is!
